| Sabrina Metselaar studeerde af aan Nimeto Utrecht met reclame en presentatie, aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht met schilderen en met Glasvormgeving aan de Rietveld Academie te Amsterdam. Inhoudelijk ontstaat haar werk vrijwel altijd uit de verbijstering over de griezelige dunne grens tussen (nieuw) leven en dood, en haar enorme gevoel van machteloosheid daarover. De materie is voortdurend in beweging, zowel in levende als dode wezens. Het belangrijkste waar organismen mee bezig zijn is overleven. Het lichaam is steeds meer maakbaar en de grenzen worden verlegd. Als kunstenaar wil zij op de grens balanceren, tussen aantrekken en afstoten, tussen koesteren en kwellen, tussen macht en onmacht, tussen leven en dood. Zij wordt gefascineerd door de schimmige grens tussen het goede en het kwade, verschijnselen die thuishoren in een wereld die men verafschuwt, maken haar alert.
Het werk in deze expositie zal voornamelijk bestaan uit opgezette dieren, waarvan zij de huid bewerkt heeft. Haar beelden zijn niet pijnloos maar proberen de dualiteit van emoties neer te zetten.
Als kunstenaar is Peter Janssen (Amsterdam, 1951) autodidact. Zijn oog voor leven, dood, licht, donker, structuur en schoonheid van details brengt hem doorlopend in een staat van verwondering. In en door het werk probeert hij de chaos aan indrukken te catalogiseren en die verwondering om te zetten in een voor hem overzichtelijk landschap van gevoel door beelden. Hij probeert zijn zoektocht naar zichzelf verder te definiëren en te ordenen, niet alleen elk deel van zijn eigen leven en de sporen die het achter laat, maar ook de sporen van de personen die min of meer toevallig zijn pad kruisen. Steeds nieuwe sporen worden gevonden, gevolgd, bewerkt, geprint, bij- of overgeschilderd en afgelegd. Ook al ziet hij die nog niet, sporen lopen ook voor hem verder de toekomst in. Zij wachten erop gevonden en samengevoegd te worden en hun verhaal aan hem te kunnen doen.
|
