Portraits of poezie 10001 op reizende tentoonstelling: M E A V U L V A | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ernstiger is het echter nog wanneer er niet naar de scalpel gegrepen wordt om er ‘iets mooiers’ van te maken, maar om de vagina te verminken, zoals het in een aantal culturen nog steeds gebruikelijk is. Ondanks het verbod op meisjesbesnijdenissen (in Nederland), vinden ze nog steeds plaats (ook in of vanuit Nederland). De vagina (is: de vrouw) als gebruiksvoorwerp: te koop of te huur. Is prostitutie wel zo normaal als we elkaar willen doen geloven? En, vrouwenhandel: is dat niet gewoon: kuttenhandel? Ode aan de vagina. Naast het aan de orde stellen van deze misstanden, wil de expositie ook (en vooral) een ode aan de vulva zijn. De geslachtsdelen van de vrouw, in haar natuurlijke schoonheid, zonder plastisch chirurgische ingrepen, zonder verminkingen, zonder misbruik en zonder taboes. Want, is het niet zo dat juist taboes dergelijke misstanden in de hand werken en de normale omgang ermee in de weg staan? Dat is dood zonde! Nu in: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|